Souterrain Cup 2019

De Souterrain Cup van 2019 zit er weer op en was dit jaar een uiterst felle aangelegenheid. Marc had zoals we van hem gewend zijn, de baan weer onderhanden genomen. Dit keer lag er geen nieuwe baan, maar werd een muurtjes uitgebroken om de baan langer te maken. De fraaie houten baan in Targa Florio stijl telt nu maar liefst een lengte van 30 meter, waarop we een race van zes uren zouden bestrijden.

 

Beeld van het toegevoegde stuk.

Na een paar rondjes te hebben geoefend was het voor mij al snel duidelijk dat de baan, geholpen door het toegevoegde stuk en het feit dat de rijders nu op alle sporen op dezelfde plaats staan, duidelijk beter in de vingers te krijgen was als vorig jaar.

 

Wat inmiddels ook een traditie is geworden is dat we als Limburgers een tweetal vlaaien mee hadden genomen, die goed in de smaak vielen. Tijdens de opening met koffie en vlaai werden de teams geloot en als teamcaptain mocht ik drie lootjes trekken. Uiteindelijk zag het team er als volgt uit, Jan Willem de Groote, culinair fotograaf Frank103 en Zooitje Ongeregeld's Arjan en natuurlijk ik zelf. Omdat ik geen naam had verzonnen ging die eer aan Frank, die er meteen de naam vlaai ingooide. Lars zat in een team met ZO rijder Paul, Timon en Jan Willem van C genaamd Gleufridders 2.0. Het derde team bestond uit Marc en Martin, twee vaste rijders in het Souterrain, FerryFazt en Zufhausen, genaamd Slothouders. Het zou dus een hele kluif worden om dit team te verslaan.

De strijd ging vanaf de start al tussen de Gleufridders en Slothouders. Voor drie rijders in ons team was het zaak te baan goed te leren kennen en daarna steeds sneller te gaan rijden. De Ford MKIV's waar aanvankelijk mee werd gestart waren al na de eerste twee uren vervangen door drie Porsche 917's, want het werd een ware slijtageslag.

 

Langs de baan zijn er meerdere van dit soort mooie taferelen te zien.

Na de eerste twee uren werd gezamenlijk geluncht en stonden kippensoep en taco's op het menu. Natuurlijk werd er ook veel gekletst over van alles en nog wat. Na de pauze ging het verder met de race. De rondes werden steeds sneller en de strijd om de extra prijs, die voor de snelste ronde van de dag werd steeds feller, waardoor er vaak meer oog was voor het scorebord dan voor uitgevlogen auto's. In het heetst van de strijd vielen nogal eens wat harde woorden over en weer, wat in principe niet nodig was, maar goed. Aanvankelijk stond de snelste tijd op 8,801 sec. die ik zelf had gereden. Het was Lars die daarna steeds de tijd verbeterde en uitkwam op 8,636 seconden. Deze tijd bleef lange tijd staan totdat Martin eronder dook met een 8,606. Deze zou waarschijnlijk niet verbeterd gaan worden, maar Frank103 dacht hier anders over en zette de tijd naar 8,543 en ging aan de haal met de puzzel van 1000 stukjes, die hij niet ter plekke wenste te maken.

 

Uiteindelijk wonnen de Slothouders met 1890 ronden voor de Gleufridders 2.0 met 1828 ronden en Vlaai met 1799 ronden.

Ondanks alle dagrecords die sneuvelden, Paul die een boven zichzelf uitsteeg, Lars die op een vreemde baan wederom bloedsnel was en Frank die een supertijd liet noteren, was Arjan voor mij de rijder van de dag. Hij reed steeds steeds sterker en wist zich steeds meer te verbeteren. Ik rij al heel lang met Arjan en weet dat lang achter elkaar rijden voor hem niet makkelijk is maar dit was voor hem een topprestatie.

Tot slot wil ik natuurlijk iedereen bedanken voor de leuke en gezellige dag en natuurlijk Marc en familie voor hun gastvrijheid, het is niet niks om 11 van die gasten een dag in huis te hebben. En dan eindig ik met niet zo'n goed nieuws voor wat betreft de Souterrain Cup, voor mij persoonlijk was dit, om meerdere redenen, de laatste keer dat ik aan de race heb deelgenomen.  We hebben een aantal jaren veel plezier gehad bij Marc, maar aan alles komt een eind.

Edje.