Terugblik 2018/2019

Na onze BBQ zit het seizoen 2018/2019 er weer op en het was een seizoen waar we van zeven potentiële deelnemers naar vijf vaste deelnemers zijn gegaan. Een seizoen waar we Patrick als nieuweling bij het Zooitje Ongeregeld mochten verwelkomen, maar waar Lars maar drie keer en Robert maar vijf keer aan de start verscheen.

Laten we de individuele deelnemers dan eens nader belichten en dan beginnen we met Lars, die geen enkele race voor het baankampioenschap reed. Hij reed de eerste twee Punto Cup races en de oliebol van het jaar en wist alle drie de races prompt te winnen. Daarmee maakt Lars z'n reputatie weer waar, het geeft niet waar mee gereden wordt en op welke baan gereden wordt, hij rijdt altijd mee om de overwinning. Dat bleek later in het seizoen tijdens de Souterrain Cup waar hij weer èèn van de snelste deelnemers was.

 

Indien aanwezig is Lars de topfavoriet.

 

Robert reed maar vier races dit seizoen, de eerste twee Punto Cup races en de eerste drie races om het baankampioenschap. In de Punto Cup races eindigde hij beide keren als derde. Tijdens de races om het baankampioenschap wist hij een keer tweede en twee keer derde te worden. Helaas zagen we Robert na november niet meer aan de start en het is tot op heden nog onduidelijk of hij in de toekomst überhaupt nog aan de races van het ZO zal deelnemen.

Patrick is de nieuwkomer van het ZO en reed dit eerste seizoen meer als training dan iets anders. Hij begon met de BMW Z4 van Edje maar heeft inmiddels zelf een auto aangeschaft voor de NSR GT3 klasse. Ondanks het feit dat Patrick nog volop aan het leren is, verliest hij niet de moed en met de instelling die hij heeft zal het niet meer lang gaan duren eer hij zich met de strijd gaat bemoeien. Hij wist in ieder geval tijdens de laatste Punto Cup race, Arjan in een rechtstreeks duel te verslaan.

Arjan schafte aan het begin van het seizoen een paar NSR Audi R8 GT3 auto's aan, maar voldeden beiden niet aan de verwachting. Sterker nog, de zwarte BMW Z4, presteerde beter dan ooit, maar kwam tekort om helemaal voorin mee te draaien. Hij streed het hele seizoen met Geert om de derde plaats in het baankampioenschap, maar moest uiteindelijk genoegen nemen met een vierde plaats, zij het met maar twee punten verschil. In het BraLi kampioenschap haalde hij uiteindelijk wel de derde plaats.

Geert reed z'n beste seizoen tot nu toe. Hij raakt meer en meer gewend aan de Corvette C6R, die voor wat betreft snelheid niet onder hoeft te doen voor de auto's van Paul en Edje, en als Geert echt z'n dag heeft dan rijdt hij gewoon mee voor de overwinning. Het enige wat Geert nog heeft is net te veel respect voor Edje, als hij dit niet had gehad dan was de Spring Classic misschien wel z'n eerste NSR GT3 overwinning  ooit geworden. Met een derde plaats in het baankampioenschap kan Geert uitermate tevreden zijn, maar hij zit er aan te komen.

 

Een mooi gevarieerd veld NSR GT3 auto's bij elkaar.

En dan Paul, ik noem hem al gekscherend de Joop Zoetemelk van het Zooitje Ongeregeld, zoveel tweede plaatsen rijdt hij bij elkaar. Dit afgelopen seizoen was echter ook voor Paul het beste seizoen ooit. Hij heeft, in tegenstelling tot Geert, het respect voor Edje overboord geworpen en geeft hem iedere keer weer veel tegenstand. Dat dit niet altijd goed afloopt is natuurlijk een feit, maar door druk te zetten houdt het de races wel spannend. Het gaat er aan de kop tegenwoordig zo spannend aan toe dat een enkele keer uit de baan vliegen je zo maar twee plaatsen in de uitslag kan kosten. Paul reed net als Edje dit jaar alle races en pakte een mooie tweede plaats in het baankampioenschap en het BraLi kampioenschap. Paul traint meestal maar een minuut of vijf voor een race, ik vraag me iedere keer weer af wat er gebeurd als hij hier een kwartier van maakt.

Anders dan de uitslagen doen vermoeden werd het dit jaar geen walkover voor Edje. Hij moest van het begin af aan op z'n tenen lopen om Paul en Geert van zich af te houden. Aanvankelijk zag het er naar uit de strijd om het baankampioenschap tussen Paul, Robert en Edje zou gaan, maar na het wegvallen van Robert voegde Geert zich bij de andere twee heren en zo bleef het het hele seizoen. Edje probeerde beheerst en gecontroleerd z'n races te rijden, maar vooral Paul dwong Edje regelmatig tot fouten en ook Geert begint langzaam aan de stoelpoten van Edje te zagen. Edje wist vrijwel alle kampioenschappen te winnen, maar zal er in het nieuwe seizoen een hele kluif aan hebben om deze met succes te verdedigen.

 

Een overzicht van de baan.

 

Al met al was het een goed seizoen, waarin we iets langere heats rijden dan in voorgaande seizoenen, waardoor een foutje nog hersteld kan worden. Daar maakten vooral Paul en Geert gretig gebruik van. Inmiddels was dit alweer het negende seizoen van het Zooitje Ongeregeld en maken we ons op voor ons tweede lustrum, dat we gaan vieren met een speciale race,

Edje.