Mildenhall & Arlington

Het is alweer een tijdje geleden dat de blog is bijgewerkt. Het einde van het slotrace seizoen en vakantie zijn hier de redenen voor, maar nu dan weer eens een update. Dit jaar zijn we weer eens echt op vakantie geweest en wel naar Engeland, om precies te zijn naar Mildenhall in Suffolk en Eastbourne in East Sussex. De reden voor Mildenhall was eigenlijk heel simpel, stockcars en wel het Europees kampioenschap in de Saloon Stockcar klasse. Nu was het zo dat de Historic stockcars ook op het programma stonden en Geert er natuurlijk ook bij was, dus heb ik natuurlijk m'n hulp aangeboden tijdens het weekend. Nu had Geert voor dit weekend nogal wat pech, met schade en een niet goed lopende motor, dus het moraal was niet echt hoog, maar na dit weekend was dit al een stuk beter.

De historic stockcar van Geert, een Ford Cortina.

Op de zaterdag waren we ruim op tijd in het stadion aanwezig en werd de Cortina nog even nagelopen, u weet wel, wielen even natrekken, bandenspanning meten en op advies van Geert verlaagd. Waarom verlaagd, omdat Mildenhall een shale (gravel) baan is en de klasse pas voor de allereerste keer in hun geschiedenis op shale reed. Niemand wist dus wat te doen. De eerste heat verliep totaal niet volgens plan, twee lekke achterbanden waren hier de oorzaak van. De oorzaak van de kapotte banden was snel gevonden, vergeten de extra wangen, die bescherming geven bij het toegestane contact tussen de auto's, te monteren. Terug naar de pits, rechts achter verwisseld en links achter, bij wijze van experiment, meteen een iets hoger wiel gemonteerd. Dit pakte goed uit en Geert wist, nadat er eerste een akelig uitziende crash die gelukkig goed afliep gebeurde, een mooie tweede plaats te pakken. Geert zat op de achterbumper van de leider maar had dit, vanwege het harde werken aan het stuur, niet in de gaten en ging dus niet voor een duw, maar dit mocht de pret niet drukken. Het eerste resultaat was er en dat was het belangrijkste. Helaas werden de laatste vijf races, waaronder de finale van de Historic stockcars, afgelast vanwege het bereiken van de verplichte tijd dat men klaar moest zijn. Dit werd mede veroorzaakt door een zware crash in de F2 stockcars, waar een coureur uit z'n auto moest worden geknipt vanwege rugletsel.

De motorkap openhouden gaat ook Old School.

Op zondag morgen waren we wederom vroeg aanwezig en het goede nieuws was dat de afgelaste finale van zaterdag alsnog werd verreden, dus vier races voor de Historic stockcars. De auto weer weer helemaal nagelopen en Geert wist een mooie vierde plaats in de wacht te slepen. Daarna kwam wat al voorspeld was, regen, en niet zo'n beetje ook. De baan, die gekscherend ook wel eens muddyhall wordt genoemd veranderde inderdaad in een modderpoel en in de tweede heat spinde Geert twee keer en werd er geen top tien gereden. Het werk tussen de races bestond nu uit, auto koelen, tanken en alles kort nalopen. Na de eerste race startte het kreng niet meer vanzelf en werd hij dus even handmatig andersom gezet zodat een collega coureur hem, met een zetje, aan de praat kon brengen. De tweede heat, op een snel opdrogende baan, werd omgezet in een zevende plaats en in de finale werd zelfs nog een vijfde plaats behaald.

De mascotte van Geert, die er uitziet alsof hij er weer een potje van had gemaakt.

We kunnen dus terugkijken op een goed weekend, waar, buiten de twee kapotte banden en het niet meer starten van de auto, geen noemenswaardige dingen zijn gebeurd. het is niet de snelste auto in het veld, maar Geert is een ervaren coureur die meer doet dan alleen veel gas geven en dat levert ook resultaat op.


Na een paar dagen de toerist uit te hebben gehangen zijn Lars en ik nog naar Arlington stadium geweest voor een avondje stockcar racen. Op het programma stonden de Superstox, die hun Southern Championship reden, Junior Rods een non contact klasse voor kids van 10 tot 16 jaar en bach to basics Micro Bangers, sloopauto's en dan van de kleinste variant en dat varieerde van Suzuki Alto's tot Vauxhall Corsa's.

Na eerste een praatje te hebben gemaakt met Chris Roots, een oude bekende van ons, werden we getrakteerd op negen mooie races. Ondanks dat er maar 15 Superstox aanwezig waren kregen we twee hele mooie heats en een schitterende finale te zien, die uiteindelijk door een nieuwkomer in deze klasse werd gewonnen.

Het was een mooie vakantie en een inspiratie om toch eens wat vaker met Geert op pad te gaan. Het sleutelen bevalt me wel, maar zoals altijd is tijd een belangrijke factor die meespeelt en van die factor heb ik altijd te weinig.

Edje.