Het was alweer een tijdje geleden, om
precies te zien 13 maanden, sinds we een stockcar weekend bezochten.
Afgelopen weekend zijn we voor het eerst in twee jaar weer eens naar
een wedstrijd op het vasteland van Europa geweest. Het begon een
tijdje geleden toen ik aan Lars de vraag stelde op welke dag dat hij
naar het World Cup weekend in Venray wilde gaan. Lars antwoordde
daarop met zaterdag. Gaandeweg werden meer namen bekend die aan de
start zouden verschijnen en toen de namen Mick Sworder en Rob Speak
op de lijst van de Stockcar F1 klasse verschenen besloot ik dat we
twee dagen moesten gaan en daar hebben we goed aan gedaan.
Degenen die me goed kennen weten dat ik
jarenlang voor de hobby wedstrijdverslagen van stockcar races op het
vasteland heb geschreven. Deze verschenen in een tweetal Engelse
stockcar magazines en verschillende websites, waaronder die van
mezelf. Door een aantal zaken ben ik hiermee gestopt, maar zo af en
toe bezoek ik nog eens een wedstrijd en dit was het uitgelezen
weekend om de Engelsen nog eens aan het werk te zien. Engeland is
namelijk de bakermat van de stockcar racerij en als die mannen
overkomen gaat het er altijd hard aan toe, er mag namelijk geduwd
worden met de stockcars en daar zijn die mannen een stuk meer
bedreven in dan de rijders op het vasteland.
Venray bestaat uit twee banen, een
halve mijl oval waar de V8 Late Models en de Benelux Racing League op
rijden en een kleinere oval voor de Hotrods (silhouet racers) en de
Stockcar F1 en F2. Nu ga ik hier geen compleet verslag schrijven maar
wel mijn mening op wat er zoal gebeurde. Van mij hadden de klassen op
de lange baan en de Hotrods niet gehoeven, kostte allemaal tijd en
aangezien dit een stockcar weekend was, hadden die ook in het
middelpunt moeten staan en dan moet er geen race van een stockcar
klasse worden geschrapt, zoals op de zaterdag.
De World Cup in de F2 stockcars werd
soeverein gewonnen door de Nederlander Sebastiaan Vowinkel in een
saaie race. In de F1 stockcars kregen de vaderlandse coureurs er
constant van langs en niet zo zuinig ook. Het was een les in stockcar
racen waarbij de nederlanders maar drie van de negen races winnend
wisten af te sluiten. In de World Cup werden ze hardhandig
geneutraliseerd en reden de Engelsen naar de eerste vijf plaatsen,
alhoewel die op de tweede plaats met een nederlandse licentie rijdt.
Tom Harris wist de race uiteindelijk te winnen voor Lee Robinson en
Rob Speak die vanaf de twaalfde startrij was vertrokken. Speak won
overigens van de andere races ook nog drie heats en vocht in de
finale op zondag, nadat ze zich van de Nederlanders hadden ontdaan
nog een robbertje uit met Sworder en zo kwam het uit dat de twee
waarvoor ik naar Venray was gegaan me dus waar voor mijn geld gaven.
Of ik naar een meeting ga waar geen Britten aanwezig zijn? Absoluut
niet, ik ga alleen maar als Speak of Sworder of een van beiden komt,
komen ze niet dan gaat Edje ook niet.
Geen foto's dit keer, want ik wilde echt gaan kijken en niet met een camera rondlopen om een leuke plaats te vinden waar je goede foto's kunt maken, dat is daar zeer moeilijk zonder accreditatie
Edje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten